ATLANTIC DUTCHESSES...Bikkels in roeiboot

LEEUWARDEN- Blaren op handen en billen, gebrek aan slaap, simpele voeding, zeeziekte en een ware uitputtingsslag. Dat is waar de vier deelneemsters van de Talisker Whiskey Atlantic Challenge zich de komende maanden op voorbereiden. Een ding hebben ze niet in de hand en dat zijn de weersinvloeden. ”We kunnen er veertig dagen over doen, maar ook zestig…”

 Tekst Yvonne Hoebe

Ambitieus zijn ze zeker, de vier Nederlandse vrouwen die op 11 december 2020 de uitdaging van de Talisker Whiskey Atlantic Challenge (TWAC) aan gaan. Eva, Marieke, Melissa en Iris willen niet alleen de zware tocht volbrengen, maar hebben ook nog eens de ambitie van de 35 deelnemende teams de snelste te zijn. Op het eiland La Gomera in de Canarische eilanden gaat dit grote avontuur van start, een oceaanrace voor roeiboten. De finish voor de teams – zowel mannen als vrouwen - is op het kleine eilandje Antigua, zo’n 5000 kilometer verderop.

Vier vrouwen op een boot van 9 meter lang en 1,72 meter breed. Met z’n vieren moeten ze zeker 30 tot 50 dagen en nachten achtereen in de meest primitieve omstandigheden doorbrengen, zonder douche en toilet, slechts een simpele emmer.

Golven van 10 meter hoogte

Je kunt je er eigenlijk geen voorstelling van maken. Ieder van de vier moet zo’n 12 uur roeien per dag en zal soms golven van zo’n 10 meter moeten overwinnen.

Wat te denken van de beruchte Altantische Oceaan stormen waar ze in terecht zullen komen. Houd dat maar eens vol in een cabine van zo’n twee vierkante meter, met blaren op je handen en je billen en ook nog eens behoorlijk zeeziek. Fysiek en mentaal een uitputtingsslag, maar de vier gaan ervoor, gewoon omdat ze er van overtuigd zijn dat ze het kunnen!

Aan de boot zal het niet liggen. Er is voor het team een splinternieuwe aangekocht met financiële ondersteuning van De Waard Transport & Overslag BV uit Friesland. Gebouwd in Engeland door Rannoch Adventures, een R45, een van de snelste oceaan roeiboten met een innovatief roei dek.

Zeewaardig

De boot weegt zo’n 700 kg en is uiteraard zeewaardig. Er zullen nog heel wat uurtjes van training aan vooraf gaan voordat de dames wedstrijdklaar zijn. Denk dan niet alleen aan de fysieke- en mentale conditie, maar ze moeten bijvoorbeeld ook de kneepjes van alle navigatie- en communicatie apparatuur onder de knie krijgen. Dat is van levensbelang, net zoals de automatische piloot zodat ze niet continue met de hand hoeven te sturen.

Veertig tot zestig dagen op zee betekent ook dat er zout water gefilterd moet worden, daarvoor is wel genoeg stroom nodig. Als de batterij leeg is moet dit met de hand gebeuren, 1500 x pompen voor 750 liter water, bijna ondoenlijk om te doen. Bij de eerste proefvaart op het Sneekermeer kwamen ze er achter dat de boot bij windkracht 5 behoorlijk instabiel was en veel wind ving. Gelukkig heeft de boot een goed afwateringssysteem en na een paar uurtjes hadden ze de boot goed onder controle.

Het gaat niet alleen om de prestatie, de vrouwen vragen met hun roeiboot Queen of Hearts ook aandacht voor het ‘vrouwenhart’ en dit initiatief wordt samen met cardiologen van het UMC Utrecht in maart gelanceerd. Door vrouwen…voor vrouwen!