Column Trudie Rutten...Honden aan boord

Tien jaar geleden werden Trudie Rutten en haar man Jan de trotse eigenaren van een Linssen motorjacht. Met dit schip werden allerlei vaartochten gemaakt: van de Wadden, Noordzee tot de Oostzee. Het stel werd hierbij vergezeld door hun Drentsche Patrijshond Dickie. Op 4 mei 2019, een week na een drieweekse vaartocht, overleed het beste vaarmaatje van Trudie en Jan.

 

Column Trudie Rutten

De hond is onze oudste dierlijke kameraad en dat zie je ook terug op het water. Als je net als ik van honden houdt is het vanzelfsprekend dat je maatje meegaat aan boord. Tegen elkaar aanzittend op het voordek, ik uitkijkend over het water terwijl zij nieuwe geuren opsnuift. Daar waar de boot ons brengt al wandelend nieuwe plekken ontdekken. Haar snuit hoopvol kijkend door de patrijspoort terwijl ik in de kombuis het eten klaarmaak. En bovenal haar enthousiasme als we ons klaarmaken om naar de boot te gaan. Wij zijn niet de enigen die de hond meenemen en er zo over denken! Naar schatting heeft één op de drie boten één of meerdere viervoeters aan boord.

Inspiratiebron

Om van een hond een gelukkige scheepshond te maken ontkom je niet aan bepaalde belangrijke aspecten zoals: de bereidheid om jezelf in te leven in de belevingswereld van de hond, begeleiding / training en het nemen van veiligheidsvoorzorgen. Dat ondervonden wij toen Dickie als 2 jarige energieke, jonge jachthond met ons meeging aan boord. Ik vond het een uitdaging om het voor haar maar ook voor ons zo prettig en veilig mogelijk te maken. De handigheid en creativiteit van Jan en mijn kennis als hondengedragstherapeut kwamen hierbij goed van pas. Zolang Dickie iets samen met mij kon doen, het maakte niet uit wat, was ze gelukkig. Voor de camera poseren was een geliefde bezigheid maar ook zwemvesten en loopplanken uittesten. Mijn opgedane kennis schreef ik in mijn boeken Honden aan boord en Dickie werd het icoon van de gelijknamige community hondenaanboord.nl

Onze laatste vaarreis samen

Onze drieweekse vaarreis in april hadden we goed voorbereid voor ons bijna 13 jaar oude en slecht ter been zijnde maatje. Naast pijnmedicatie en ondersteunende supplementen zorgden we, omdat Dickie geen trappen meer kon lopen, voor een extra loopplank over de kajuittrap, maakten we steeds gebruik van het hondenfietskarretje zodat ze uitgerust van het strand kon genieten i.p.v. daar uitgeput te moeten neerploffen. Ook namen we een warm kleedje mee naar de restaurantjes zodat ze zacht kon liggen.

In de 3e week, op een zonnige 1e paasdag staken we het Wad van Ameland naar Terschelling over. Ik zat op mijn favoriete plek op het voordek en spotte zeehonden op de plaat. Dickie was de hele reis niet bij me komen zitten zoals gewoonlijk altijd deed. Maar plotseling was ze daar! Nog een keer samen genieten, ik van de rust en schoonheid van het Wad en zij van de luchtjes die altijd haar neus in beweging zette.

Ik ben verdrietig dat ik haar moet missen, toch kijk ik terug op een mooi begin van het vaarseizoen. Deze laatste reis zal voor altijd een herinnering aan mijn dierbare scheepsmaatje zijn.

 

Trudie Rutten is hondengedragsdeskundige en auteur. Geïnspireerd door haar honden Dickie (+ 2019) en Stella (+ 2013) schreef ze de boeken “Honden aan boord” en “De beste maatjes op ’t water”.

 

trudie en dickie trudie en dickie
diks diks