Vaarplezier is niet te koop

Column

Een clubgenoot en zijn vriendin beleefde jarenlang veel plezier aan een oud kajuitzeilbootje. Nadat hij zijn bedrijf had verkocht en flink had gecasht besloot hij een lang gekoesterde wens in vervulling te laten gaan. Hij liet voor vele mijloenen euro’s een droomjacht ontwerpen en bouwen. 

Toen het jacht vaarklaar was voor de eerste proefvaart werd ik uitgenodigd om mee te gaan. We vertrokken met een flink gezelschap uit de Seaport Marina in IJmuiden voor de maidentrip op de Noordzee. 

Naast mijn clubgenoot en zijn vrouw waren er twee vaste bemanningsleden aan boord. Daarnaast een aantal zeilmakers, tuigers en medewerkers van de werf.

Terwijl zijn kapitein aan het roer stond liep mijn clubgenoot als gast ongemakkelijk op zijn eigen schip rond. ‘’Ik geloof en verwacht niet dat we met dit schip meer plezier zullen beleven dat met ons vorige zeilbootje,’’ voorspelde zijn partner die alles vanuit de kajuit gadesloeg.

Het droomjacht werd een nachtmerrie. Er bleek van alles aan te mankeren en uiteindelijk besloten mijn clubgenoot en zijn vriendin het miljoenenjacht te verkopen.  

Af en toe kom ik het stel in een oud-sloepje weer tegen op ons gezamenlijk thuiswater, zichtbaar met meer plezier dan toen ze nog hun miljoenenjacht hadden.

Eric van Staten