Liggend op onze prachtige plek op de Gouwzee, grenzend aan het toegangswater naar mooi Monnickendam, vaart heel wat langs ons heen. Een ‘varend corso’ noem ik het maar, want de hele dag komt er van alles voorbij varen. Van megajachten, gebouwd bij de plaatselijke ‘Royal Hakvoort’ tot opgeknapte bakdekkertjes, sloepjes en zeilboten waarvan menig de eigenaar met bloed zweet en tranen zijn varende trots heeft gemaakt.
Allemaal hebben ze een naam voor hun grote liefde bedacht en veelal wordt het vaartuig vernoemd naar één van de kinderen of kleinkinderen. Heel soms zie je een samenvoeging met de vreemdste resultaten.
Onlangs zat ik met een maat op het achterdek te genieten van wat allemaal passeert en we spotten een motorjachtje dat kennelijk vernoemd is naar een hele volksstam. De naam was ‘Riejojabeka’ en we noemden lachend enkele mogelijke gezinsleden op als Rieneke, Johan, Janneke, Betsy en Karel, waarna vele hilarische alternatieven volgden.
Er komt een mooi zeiljacht voorbij dat bij ons de haven in draait en op de boeg staat fier de mooie naam ‘Christina’. “Wacht, even snel mijn camera pakken, want die naam heb ik nog niet!” roep ik vluchtig en ren naar binnen om het toestel te halen. “Hoezo heb ik nog niet!” vraagt mijn maat.
“Even wachten, ik leg het je zo meteen uit!” roep ik als ik de camera op het zeiljacht richt. De schaars geklede schoonheid op het voordek staat klaar met een meerlijn en ziet mij de camera op het schip richten.
Ze roept enigszins geërgerd; “Waarom maakt u een foto van mij? Ik hou daar niet zo van hoor! Geschrokken excuseer ik me en roep; “Mevrouw, ik maak geen foto van u hoor, maar van de naam op uw schip. Ik spaar namelijk scheepsnamen en ik had nog geen Christina…” Ze gelooft er niks van en draait zich duidelijk geïrriteerd om.
“O jee… MeToo!” lacht mijn maat, waarna ik het hem allemaal ga uitleggen.
“Weet je… ik heb een map in de PC met bijna 1500 foto’s van schepen met een mensennaam er op. Zodra iemand met mij een vriendschap sluit op Facebook, krijgen ze als welkom een foto met een schip gepost waarop hun naam prijkt en dat vinden ze allemaal onwijs leuk. Uit die enorme map kan ik dus putten en vreemd genoeg weet ik welke naam ik heb en welke niet. Christina had ik dus nog niet…”
“Mooie hobby Evert, heb je die enorme kruiser al die daar aan komt? Man man, wát een jacht zeg. Zouden ze die nou allemaal zelf uit hun eigen zak betaald hebben?”
“Je wilt niet weten hoeveel er rondvaart waar nog een dikke hypotheek op zit hoor,” antwoord ik stellig.
“Hmmm… dan zou die misschien wel ‘Rabootje’ moeten heten!”
We barsten beiden in het lachen uit en drinken ons biertje op Costa del Achterdek!
Evert Stel is schipper van de Meander V. Met deze voormalige loodstender heeft hij jarenlang met zijn partner Inge voor de Stichting Vaarwens (https://www.stichtingvaarwens.nl) dagtochten gevaren met mensen in de laatste levensfase. Inmiddels heeft de Stichting een eigen schip en wordt de Meander V ingezet op drukke dagen. Van alle dagtochten maakt Evert aangrijpende, veelal emotionele verslagen. Daarnaast is hij auteur en heeft diverse boeken geschreven en is hij columnist bij Watersport-TV.