Joke Duivestein en Johan Verberk voeren met teckel Elsa en hun motorboot ’Kingfisher’ vanuit Aalsmeer naar Brabant. Een vaartocht van in totaal 21 dagen. Het(water)leven is goed in het Brabantse land. Zo ontdekten ze.
’’De eerste dag kwamen we tot het leuke stadje Leidschendam waar we in de gemeentelijke jachthaven een mooie plek vonden,’ steekt Joke van wal. De gemeentelijke jachthaven is klein, maar fijn. Nog niet zo lang geleden zijn de steigers vernieuwd. Er zijn meer dan genoeg stroompalen. Grotendeels komt dat ook doordat sommige mensen het moeilijk vinden om de app aanuitnet.net te gebruiken. Terwijl dat toch een heel handig systeem is. Je betaalt precies wat je gebruikt. En je hoeft niet steeds met een muntje de boot uit te rennen, omdat de stroom op is.
Flinke golven
Onze Kingfisher lag tegenover restaurant Puurr. Rondom de haven zijn er echter enorm veel restaurants gesitueerd. Keuze genoeg! Ook was er een supermarkt die even bezocht kon worden. Altijd handig! De volgende ochtend vertrokken we richting Krimpen aan de Lek. De route leidde via Delft naar Rotterdam. En via de Parksluis de Nieuwe Maas op, tot WSV De Lek in beeld kwam. Wat minder leuk was, waren de snelle boten die flinke golven maakten. Watertaxi’s en waterbussen voeren af en aan. We rolden flink mee op de golven. Elsa was hier niet zo blij mee. Maar een uur na de Parksluis liepen we gelukkig de haven van de WSV De Lek binnen.
__________________________________________________________________
EVEN VOORSTELLEN
Samen met hun ruwharige teckel Elsa varen Joke Duivestein en Johan Verberk zo vaak als ze kunnen met de Kingfisher: een Antaris Family. ”Sinds2010 genieten we van de vele tochtjes en tochten. Voordat we de boot hadden, maakten we verre reizen. Op een bepaald moment vonden we dat genoeg en kozen voor een andere vorm van vakantie. Dit is een hele goede keuze geweest! In het vaar seizoen zijn we ieder weekeinde op de boot te vinden, weer of geen weer,’’ aldus het stel dat ’het varen combineert met vogels spotten en lekker eten aan boord of in restauants die ze onderweg tegenkomen.
__________________________________________________________________
Dit is een getijden-jachthaven. In de haven hoor je overal het kraken en piepen van de steigerpalen. Heel apart. In deze jachthaven word je altijd enthousiast begroet. We lagen in een ruime box met een mooie lange steiger. Elsa kon lekker los rennen op een veldje vlakbij de jachthaven. Merwede op. Even na vieren legden we aan in jachthaven Merwede te Gorinchem, zoals de plaats officieel heet. We wandelden naar de rivier en lieten Elsa daar lekker rennen op het zandstrandje. Grote schepen voeren langs.
Problemen
Vandaag staat Heusden op het programma. De mensen achter ons vertrokken al vroeg, in verband met de problemen bij sluis Engelen, door de lage waterstand. Net toen wij aankwamen, gingen de sluisdeuren open. De sluiswachter riep om dat eerst het vrachtschip naar binnen ging. Daarna mochten de grote boten volgen. Het invaren ging enorm langzaam. De sluiswachter wees per schip aan waar deze moest liggen. Uiteindelijk mochten de kleinere boten naar binnen. De sluis raakte voller en voller. Het hing er om of wij naar binnen konden. Anders mochten we twee uur wachten. Wederom hadden we bij deze sluis geluk. Wij mochten er nog in en de Doerak achter ons ook. Daarna sloten de deuren van de sluis.
Rond kwart voor een waren we al in Heusden. De box in de jachthaven van WSV Heusden had een goede zijsteiger. Dat vinden wij met een hond erg prettig. Al snel liepen we via de vesting het stadje in. De kleine supermarkt had opvallend veel goede biologische producten. Daar hebben we de boodschappentas flink gevuld. Daarna was het tijd om van de producten in de boodschappentas een lekker diner te maken.
Op de zevende dag scheen de zon al vroeg. We voeren eerst een stukje terug om te tanken bij Legerstee. Vervolgens gingen we richting Oosterhout. Onderweg zagen we grote groepen Canadese ganzen en in mindere mate Grauwe Ganzen. Wat zijn die toch mooi om te zien! In Nederland zijn het inmiddels algemene vogels. Maar zo lang is dat nog niet. De Grote Canadese ganzen broeden bijvoorbeeld sinds 1974 in Nederland. Daarvoor was het alleen een wintergast. De Grauwe Gans is zelfs in 1970 nog uitgezet in Friesland, omdat deze soort als broedvogel vrijwel verdwenen was.
Nieuwe schoenen
Rond twee uur liepen we de jachthaven van Oosterhout binnen. Niet ver van de haven was een winkelcentrum. In 10 minuten liepen we daar heen. Johan kocht er gelijk nieuwe schoenen. Daarna was het tijd voor de supermarkt.
Op de negende dag verlieten we de haven voor een bezoek aan Etten-Leur. Dat was ongeveer 4 uur varen. De Turfvaart bleek een vriendelijke, leuke jachthaven. Enthousiast werden we welkom geheten. Niet ver van de haven, was een supermarkt. Zo konden we direct de omgeving even verkennen. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten in het havenrestaurant.
Op dag 10 is Dintelmond de volgende bestemming. Rond half twee voeren we de plaatselijke jachthaven binnen. Daar bleek echter niemand aanwezig. Vandaar dat we er voor kozen om uit te wijken naar jachthaven Waterkant. Daar kregen we een mooie plek aan de passantensteiger. Bij de jachthaven hoorde een brasserie. Daar zat je heerlijk koel aan het water.
Vanuit de jachthaven maakten we een dagtocht over Steenbergse Vliet. Mogelijk zou het onderweg wat koeler zijn. Dat viel een beetje tegen, want er was nauwelijks wind. Wel was het daar heerlijk varen. Via de Manderssluis kwamen we op de Volkerak. Na een ruim een uur draaiden we de Steenbergse Vliet op.
De Steenbergse Vliet is een moerasgebied. Aan vogels was er dan ook veel te zien. Zo zagen we daar een fuut met drie jongen. Prachtig om die kleintjes zo te zien, in hun ‘streepjespyama’. Maar ook roofvogels zoals de bruine kiekendief waren goed aanwezig. En op verschilende plekken zagen we de statige grote zilverreigers. Genieten dus! We vergaten ook op deze warme dag de lunch niet. Die bestond uit een wrap, gevuld met tonijn, kruidenkaas, tomaatjes, rode ui en tortilachips. Heerlijk! Hier vergaten we even de warmte door. Rond kwart over vier waren we weer terug in de haven. Het was te warm om zelf te koken, de zon stond nog lang op de boot. Dus ’s avonds aten we bij brasserie Overstag. Dat was bepaald geen straf. Het was daar goed vertoeven in de schaduw. En de visgerechten waren heerlijk.
Trossen los
Na een ochtendwandeling met teckel Elsa, maakten we weer de trossen los. Via de Manderssluis, zochten we verkoeling op het Volkerak. Die hebben we echter niet gevonden. De wind voelde aan als een hete föhn. Elsa lag in de kajuit met een verkoelende ventilator op haar gericht. Ale gordijnen waren daar dicht om de zon buiten te houden. Ze hijgde niet, dus het was daar goed uit te houden. Helaas konden wij in de kuip niet hetzelfde zeggen. Rond half vier waren we terug in een hete jachthaven. Een koele plek was niet te vinden. De zon brandde op de boot. Daarom besloten we om de schaduw op te zoeken bij brasserie Overstag. Daar zaten we lekker in de schaduw met een cappuccino en huisgemaakte appeltaart. Ja, je hebt vakantie of niet.
Beroemde basiliek
De volgende ochtend begon weer met een zinderende hitte. Rond 12.00 uur vertrokken we naar de jachthaven van Oudenbosch. Onderweg belden we al om te informeren of er een plek was. Rond drie uur legden we aan. In de stad zochten we eerst een leuk terrasje op. Vervolgens liepen we richting de beroemde basiliek, genaamd de H.H. Agatha en Barbara. Aangezien honden de kerk niet in mogen, namen we om beurten een kijkje. Joke werd al snel aangesproken door de pastoor. Hij liet haar het een en ander van deze prachtige kerk zien. Het gebouw is geïnspireerd op de Sint Pieter in Rome. Architect Cuypers heeft onder andere het Centraal Station van Amsterdam ontworpen en het Rijksmuseum.
Ondanks het plan om door te varen naar Geertruidenberg, bleven we nog een dagje liggen. Er was namelijk een waarschuwing voor onweer. Daarom gingen we de stad weer in. Het was een goede reden voor een heerlijke lunch bij brasserie Tivoli. Op weg daar naar toe, passeerden we de Botanische Tuin Arboretum Oudenbosch. Ja, een mond vol. Aan de buitenkant zag het er prachtig uit. Aangezien er geen honden naar binnen mochten, hebben we de voormalige kloostertuin niet bezocht. Het moet erg mooi zijn. Ruim vier hectare met 2500 soorten bomen en planten. De tuin heeft ook een succulenten- kas en een mooie vijver.
Natuurschoon
De volgende dag maakten we een mooie vaartocht naar Geertruidenberg. We lagen in de haven van de watersportvereniging. De havenmeester zorgde voor een prettig ontvangst. De Kingfisher lag in een ruime box. Het sfeervolle stadje is op 5 minuten afstand lopen. Vooral de historische Markt is de moeite waard om te bezoeken. Ook vind je er een prachtige oude kerk, genaamd de Geertruidskerk (stamt uit de 14e eeuw), oude koopmanshuizen en het stadhuis. Rond elf uur zijn we de dag erna De Biesbosch in gegaan. Het was niet al te druk. Toch zagen we weinig vogelsoorten. Dat viel wel een beetje tegen. Tijdens ons vorige bezoek, hadden we jonge zeearenden gezien. Dat was grandioos mooi. Maar de natuur was prachtig.